ranas

Onder de amfibieën is een van de bekendste dieren in dit dierenrijk de kikker. Springend, felgekleurd en nat, het bevindt zich bijna overal op de planeet.

Sommigen hebben ze als huisdier, hoewel ze een moeilijke soort zijn om in gevangenschap te houden vanwege de behoeften die ze nodig hebben. Ken de kikker functies, waar ze wonen, wat ze eten en hoe ze zich voortplanten.

Kikker kenmerken

De kikker is een amfibie van het geslacht Anurans. Afhankelijk van de soort kunnen ze een of andere maat bereiken, hoewel het normaal is dat ze niet groter zijn dan 8-30 centimeter. Ze wegen tussen de 20 en 80 gram en zijn bijna altijd kalm en volgzaam, hoewel sommige exemplaren agressief kunnen zijn.

Over het algemeen is de huid meestal glad en vochtig dankzij de afscheidingen die haar nat houden (sommige hebben een ruwe huid). Ze hebben langere achterpoten dan de voorpoten waarmee ze grote sprongen kunnen maken. Wat de voorpoten betreft, het ontwerp op hun poten maakt een kikker tot een zeer goede zwemmer.

Grote uitpuilende ogen, Het wordt gekenmerkt door een gespleten tong hebben waarmee het het voedsel bereikt, omdat het een kleverige coating heeft die voorkomt dat het andere dier ontsnapt.

De gebruikelijke kleur van een kikker is groen, maar er zijn ook grijze, bruine, gele, rode... Het zijn zowel dag- als nachtdieren, maar ze houden er niet van om aangeraakt of gestoord te worden, vandaar dat ze de dag verborgen doorbrengen, behalve wanneer het regent, want ze houden van water.

De levensverwachting van een kikker in zijn natuurlijke habitat is ongeveer 10 jaar.. In gevangenschap is hij echter veel ouder, tussen de 15 en 30 jaar.

waar leven kikkers

De kikker is een amfibie die zich over de hele planeet heeft verspreid, op zo'n manier dat hij, behalve in de poolzone van de aarde, in Australië, Madagaskar en zuidelijk Afrika, op de rest van de continenten voorkomt. Dit is te wijten aan zijn ideale leefgebied bestaat uit vocht; daarom kunnen gebieden zoals moerassen, oerwouden, watergebieden, tropische bossen, enz. Het zijn de ideale plekken voor dit dier.

Omdat ze aan het begin van hun leven in het water moeten zijn, hoewel het als volwassenen niet meer zo precies is, is het een essentieel element om zich voort te planten. In het water zijn ze zeer behendig en snel zwemmend, evenals onverschrokken springers.

soorten kikkers

Binnen de Ranidae-familie is er het kikkergeslacht, waar er zijn in totaal 49 soorten. Deze 49 worden echter beschouwd als de "echte kikkers", in tegenstelling tot de rest van de andere families die het woord "kikker" bevatten en niet precies hetzelfde zijn als deze.

De bekendste zijn de Aziatische en Iberische kikkers, de Japanse kikker, de vermiljoenkikker, de landkikker, de Chinese bruine kikker, de geelpootkikker...

kikker zorg

Het hebben van een kikker als huisdier is niet gebruikelijk. Ook niet gemakkelijk. Het zijn zeer delicate amfibieën die zich niet goed aanpassen aan gevangenschap., vooral als ze niet de nodige zorg krijgen. Om deze reden, om het goed te laten leven en ontwikkelen, moet je op bepaalde details letten.

terrarium voor kikkers

Het kikkerterrarium Het moet gekenmerkt worden als een gesloten gebied, van minimaal 40x40x60cm (het hangt af van de soort kikker of het is er maar één of meerdere). Deze kamer moet hoger zijn dan breed en lang, en als het de laatste is (dwz als de kikker jong is en nog moet groeien, is het beter om hem op zijn definitieve plaats te laten).

De reden dat het terrarium gesloten moet zijn, is niet alleen omdat de kikker er niet uit springt, maar omdat Zo blijft de temperatuur behouden, die overdag tussen de 26-27 graden moet zijn, 's nachts 20; en de luchtvochtigheid. Dit zijn twee zeer belangrijke aspecten, zodat uw gezondheid niet in gevaar wordt gebracht.

Je moet een eerste laag substraat hebben om de grond te vormen, aangezien de kikker bijna altijd op dat oppervlak zal zijn. Een van de beste zijn misschien wel grindstenen, die ook gemakkelijk schoon te maken zijn. Je kunt ook kiezen voor zand, potgrond, cederhoutkrullen... Zorg voor een dikte van zo'n drie centimeter en sproei regelmatig water om het vocht vast te houden.

In aanvulling op het bovenstaande, het is noodzakelijk om het te vullen met vegetatie, kunstplanten zijn de beste keuze omdat ze geen extra verzorging nodig hebben. De functie van de planten zal zijn om als toevluchtsoord te dienen of om de kikker te helpen naar andere plaatsen te klimmen.

Tenslotte je moet een bak met water toevoegen gelegen in een gebied waar je vrij in en uit kunt lopen en dat diep is (niet geldig met waterbak).

Wat betreft het regelen van de verlichting en de temperatuur van het terrarium, kunt u het beste kiezen voor fluorescentielampen met volledig spectrum, die 12 uur aan blijven. De temperatuur kan worden geregeld via een verwarmingsmat eronder of via verwarmingsstenen of andere soorten systemen.

kikker voeren

Een kikker is een vleesetend dier Het voedt zich voornamelijk met insecten: vliegen, muggen, mieren, slakken, regenwormen, enz. Alleen in de toestand van kikkervisje is het herbivoor, maar dan voor een paar weken.

De kikker kan ook kannibalisme beoefenen, hetzij met een andere kikker, hetzij met de eieren, larven en kikkervisjes van andere exemplaren.

In gevangenschap heeft de kikker dagelijks vers voedsel nodig op basis van zijn dieet in het wild. Daarom is het moeilijk om dit dier als huisdier te houden. In aanvulling, een aanvoer van vitaminepreparaten is noodzakelijk die het gebrek aan voedingsstoffen compenseren dat het zou hebben in een leven in zijn natuurlijke habitat.

reproductie van kikkers

De kikker is een van de amfibieën die vereist een aquatische omgeving voor voortplanting. Als dat niet het geval is, kan het zich niet voortplanten. Wanneer de habitat gunstig is en er water is, gaan de mannetjes het binnen om hun territorium op te eisen terwijl ze vocalisaties uitzenden om het vrouwtje te roepen.

Als een van hen het accepteert, zal het het water in gaan en zal het mannetje erop klimmen om de "amplexus" uit te voeren, dat wil zeggen, het vrouwtje zal de eieren loslaten, allemaal samengebonden met een touwtje en een geleiachtige massa, en het mannetje zal ze bevruchten.

Een kikker kan tussen de 3.000 en 20.000 eieren leggen. bij het paren en kan zich meerdere keren per jaar voortplanten.

De eieren blijven ongeveer 10 dagen in het water, gedurende welke tijd ze uitkomen en de larven uitkomen, met een gewicht van 6 mg en zonder mond of staart, dus ze voeden zich met de overblijfselen van het ei en de gelei die daar is. Naarmate de dagen verstrijken, ontwikkelen ze zich tot kikkervisjes, met een gewicht van 1 gram en met kieuwen en staarten. Op dat moment kunnen ze al eten, vooral micro-organismen of algen.

Als ze zwaarder worden, kikkervisjes beginnen longen en ledematen te ontwikkelen. De trommelvliezen, oogleden en tong verschijnen ook. Het is op dat moment dat ze het water verlaten en door hun longen ademen. Ze hebben nog wel een staart, maar die verliezen ze na een paar weken als de metamorfose zijn laatste fase bereikt, waarin ze al als kikkers kunnen worden beschouwd.